Wydarzenia

"Jestem przekonany, że za pięćdziesiąt lat ludzie nie będą już myśleli w kategoriach ojczyzn. Będą myśleli w kategoriach kontynentów i umysły Europejczyków będą zajmowały całkiem inne, możliwe że znacznie większe zagadnienia."
Joseph Goebbels, 1940

Tura 1

ZDRADZIECKI ATAK NA FUHRERA


Zamach na jego życie zranił go, lecz jego wola dalej jest niezlomna i wieczna!

Występność żółtej rasy nie zna granic! Mimo niezliczonych ofiar, które aryjczycy poświęcili na ołtarzu przyjaźni z Cesarstwem Japonii rząd w Tokio, niczym żydzi i socjaldemokraci w 1918 roku, postanowił wbić nóż w plecy narodu niemieckiego, dokonując tchórzliwego zamachu na bohatera Rzeszy, samego fuhrera! Czy Japonia już zapomniała, kto stał z nią ramię w ramię w trudnych latach wojny?

Ku wielkiej uldze wszystkich Niemców zamach okazał się żałośnie nieskuteczny. Podstępny agent żółtej rasy ledwo zadrasnął fuhrera zanim został obezwładniony przez ogarniętych słuszną wściekłością cywili i ochroniarzy wodza. Jest to kolejny widoczny znak, że prowadzi nas wielka osobowość, którego płomienia nie zdławi byle wicherek ze wschodu!

Fuhrer żyje i będzie prowadził Niemcy ku wielkości jeszcze przez długie lata. W swojej mądrości, dla uspokojenia serc i dusz niemieckich zaniepokojonych o dobrobyt jego i zasady wodzostwa, postanowił ogłosić swojego następcę.

NASTĘPCA WODZA


Okres podbojów Rzeszy na razie dobiegł kresu. Europa została ujarzmiona przez potężne wojska niemieckie, w Afryce nawet sam czarny ląd musiał ustąpić geniuszowi niemieckiej inżynierii, a wszelkie próby zrzucenia zależności od Rzeszy zostały sprawnie i błyskawicznie stłumione, jak chociażby w trakcie żałosnej pseudo-inwazji bękartów żydo-komunistycznego reżimu słowiańskich podludzi.

Teraz nadszedł czas, żeby należycie wykorzystać owoce naszych podbojów. Żeby naród niemiecki rósł w siłę, a ludziom się żyło dostatniej. W związku z tym fuhrer, w swojej nieograniczonej mądrości, postanowił o mianowaniu na swojego następcę wiernego towarzysza i uznanego członka NSDAP, Alberta Speera, powierzając mu zadanie kontynuowania rewolucji narodowo-socjalistycznej.

Fuhrerfolger Albert Speer z dumą przyjął mianowanie i przysiągł wiernie wypełnić powierzone mu zadaanie.

PIERWSZE REFORMY
Będąc od dawna ważnym członkiem rządu niemieckiego oraz widząc na własne oczy stan gospodarki, która wymaga mądrej kalibracji, fuhrerfolger i fuhrer wspólnie postanowili o wstrzyknięciu potrzebnych funduszy.

Przede wszystkim zadecydowano o zwiększeniu środków na edukację. Nie jest żadną tajemnicą, że fuhrerfolger Speer jest prawdopodobnie najpopularniejszym członkiem Partii wśród młodzieży, zatem naturalnym jest, że postanowił zadbać o jej najważniejsze potrzeby. Jednak by nie tylko zapewnić jej jak najwyższą jakość kształcenia, ale również bezpieczeństwo, zadecydował również o podniesieniu wydatków na bezpieczeństwo publiczne.

//Edukacja: +2%, z 3% na 5%,, służby porządkowe: +2%, z 4% na 6%

Potrzebne środki przeznaczono również na borykające się obecnie z problemami górnictwo, przeznaczając 30 milionów na intensyfikację rozwoju przemysłu wydobywczego na Górnym Śląsku oraz Westfalii. Równocześnie, dla pobudzenia handlu wewnętrznego oraz zapewnienie należytej konserwacji sieci autostrad i kolei łączących Wielką Rzeszę, przesunięto środki na rozwój infrastrukturu.

//30 mln na górnictwo, +3% na instrastrukturę - z 2% na 5%

I półrocze 1962

Choć Albert Speer nie był najpopularniejszym wyborem, ba, był drugim najmniej popularnym kandydatem na następcę, jego reformy szybko przynoszą skutki. Zwiększenie wydatków na edukację jeszcze bardziej sfanatyzowało jego główną grupę popleczników - studentów, którzy teraz widzą w nim nieskazitelnie czystego rasowo wodza! Służby porządkowe choć przychylne bardziej Bormannowi czy Goeringowi, bardzo ucieszyły się z podwyżek oraz pieniędzy na zakup nowego sprzętu. Lojalność coraz większej ilości jednostek mundurowych jest kupowana tymi działaniami, co niepokoi militarystów oraz konserwatystów.

Konserwacja autostrad i kolei to kolejny zabieg który odczuwa każdy Niemiec. Ostatnie zaniedbania były wręcz ujmą na honorze kraju słynącego z sieci asfaltowych dróg łączących każdy punkt Wielkiej Rzeszy, o czym głośno rozmawiało się w progach domowego zacisza. Spełnienie tak podstawowych potrzeb szarego Niemca na pewno zaczyna przyciągać coraz większą ilość zwolenników do reform Speera a to tylko dolewa oliwy do ognia militarystów i konserwatystów którzy tracą swój "elektorat".

Perłą reform całego pierwszego półrocza jednak okazało się coś czego nie przewidywał nikt. Włożenie ogromnych środków finansowych w Śląsk pozwoliło na unowocześnienie masy kopalni oraz otwarcie nowych. Cały Śląsk wiwatuje na cześć wielkiego reformatora, stając się powoli jego bastionem na wschodzie Rzeszy.



//Efekty:
Wzrost poparcia dla Speera w grupach:
Studenckiej - Osiąga maksimum
Mundurowej (nie wojskowej) - Ponadprzeciętne
Zwykłych robotników - Średnie (//powoli dostrzegają że faktycznie reformy są potrzebne)
Górników - Duże

+3 sektory wydobywcze, czwarty jest prawie gotowy i wraz z kolejną reformą wleci.